De lobbycoalitie: kun je nog zonder?
Vorige week verscheen 'Public affairs in maatschappelijk perspectief'. Geschreven door Arco Timmermans, Robbert Coops, Sybrig van Keep, Rob de Lange en Erik van Venetië. In een serie blogs lichten we enkele elementen uit het boek toe. Deze keer hebben we het over samenwerken.
Doen we het alleen of samen met anderen? Krijg ik als public affairs professional vanuit mijn organisatie de ruimte voor samenwerking en coalitievorming? Samenwerken met andere spelers in het netwerk kan een goede strategie zijn. In ingewikkelde issues is samenwerken steeds meer noodzaak geworden.
In ons boek beschrijven we de vele verschijningsvormen van de lobbycoalitie. Die kan hecht of los zijn, in groot verband of kleinschaliger, formeel of informeel georganiseerd, permanent of tijdelijk, met soortgelijke partners or juist met allerlei verschillende organisaties. In public affairs is er grote diversiteit in coalities en zijn er ook allerlei wegen om zulke coalities te smeden, bij elkaar te houden en succesvol te zijn.
Formeel of spontaan
Coalities kunnen uiteenlopende typen spelers bevatten, maar wat zij gemeen hebben is hun rol: ze zijn uit op beïnvloeding van beleid en beeldvorming rond issues en de maatschappelijke positie van henzelf of anderen. En ze doen dit met een gemeenschappelijke agenda.
Soms laten de deelnemers zich min of meer formeel hierbij vertegenwoordigen, zoals in brancheorganisaties of koepelorganisaties die in de belangenbehartiging namens de leden spreken. In andere gevallen zijn coalities in public affairs spontaan en informeel. Ook publieke organisaties, onderdelen van het openbaar bestuur, kunnen deel uitmaken van een coalitie in public affairs.
Kuddegedrag
Soms lijkt het alsof organisaties, groepen en personen allemaal tegelijkertijd willen aanhaken bij één en hetzelfde thema: dit bandwagoneffect is volggedrag, soms zelfs kuddegedrag. De media kunnen zo’n ‘cascade van aandacht’ opstuwen.
Coalities kunnen maatschappelijke problemen op de agenda brengen of oplossingen helpen bedenken en selecteren. De politieke cultuur in Nederland kent een gewoonte van het sluiten van akkoorden, zowel binnen als buiten de politieke instituties.
Ook daarin zien we verbreding van de coalitievorming, zoals bij het klimaatakkoord over milieu en energie en het preventieakkoord over de volksgezondheid.
Meer over lobbycoalities in 'Public affairs in maatschappelijk perspectief'.
Comments