Uit de bubbel. Op bezoek bij de Echte Mensen
Haagse topambtenaren en Kamerleden gaan graag op werkbezoek naar gemeenten.
Waarom? Dat lees in je in dit fragment uit het boek Door Haagse ogen door Erik en Jur de Haan. De ontvangers van de lobby geven hun adviezen over geslaagde en mislukte werkbezoeken.
Bestel Door Haagse ogen.
Een topambtenaar vertelt: ‘Elke dag zit ik in Haagse overleggen, ik heb een paar keer per jaar een meeting met veertig wethouders, tussendoor praat ik informeel met wethouders en burgemeesters, ik overleg formeel met de VNG, met VNO-NCW, met de vakcentrales. Diezelfde mensen spreek ik weer op Haagse recepties’.
Wie ontbreken er?
‘De mensen voor wie ik het allemaal doe. Die zie ik nooit.’
Alle reden om op werkbezoek te gaan, want een ambtenaar wil de minister voeden met de meest complete informatie. Op stap naar de Echte Mensen.
'Nodig ons uit'
‘Ik wil uit de bubbel’, zegt een topambtenaar. Den Haag is bevolkt door de usual suspects. ‘Die grote clubs hebben net zo weinig beeld van wat er onder de mensen leeft als ik. Daarom probeer ik een relatie op te bouwen met de instellingen in de gemeenten waar de gewone mensen zijn. Als ik ter plekke ben, luister ik scherp naar de ideeën en oplossingen van de professionals en de eindgebruikers.’
‘Hoe het beleid uitwerkt, wil ik graag met eigen ogen vaststellen’, zegt een topambtenaar. ‘Ik ga daarom graag en veel op werkbezoek. Gemeenten kunnen mij daarvoor altijd benaderen.’
De oproep van Haagse ambtenaren aan gemeenten luidt: ‘Nodig ons uit’.
Dat wil niet zeggen dat elke ambtenaar op elke uitnodiging ingaat.
Sommigen zijn ‘hard to get’.
‘Ik stel als voorwaarden dat ik iets te horen krijg wat ik nog niet weet. Dat is niet zo makkelijk, want ik weet al veel. En ik stel als voorwaarde dat ook andere gezichtspunten op tafel komen.’
Andere ambtenaren zijn makkelijker te strikken. ‘Bij ons op de Haagse tekentafel weten we ook niet alles. Werkbezoeken zijn interessant, ook als er niet echt een urgent probleem in de gemeente is. Het hoeft ook niet per se politiek actueel te zijn. Als je maar laat zien wat er speelt, met de menselijke maat.’
Rauwe werkelijkheid
Tweede Kamerleden worden overladen met uitnodigingen voor debatten, seminars, congressen, feesten, sportwedstrijden, concerten en werkbezoeken. De meeste uitnodigingen slaan ze af.
Ze gaan wel als ze er zelf in korte tijd veel nieuwe informatie kunnen ophalen en zichtbaar kunnen zijn voor hun achterban. Een verhaal-met-foto in de regionale pers en op Twitter is goed voor de bekendheid van het Kamerlid. Of ze gaan om andere interessante mensen te ontmoeten.
Kamerleden zeggen graag op werkbezoek of stage te gaan om te zien hoe voorgenomen beleid uitpakt. Meelopen met mensen uit de praktijk is favoriet. In de hoop de rauwe werkelijkheid te zien in plaats van de opgepoetste werkelijkheid van het gemeentebestuur.
Op werkbezoek: waar worden topambtenaren en Kamerleden vrolijk van?
Gesprekken met bedrijven, de professionals en de eindgebruikers over de effecten van het Haagse beleid.
Een gesprek met stakeholders die een nieuwe oplossing voor een maatschappelijk probleem hebben bedacht.
Voor Kamerleden: een fotogenieke locatie, bijvoorbeeld op een schip, in een kraan, een trein, een aardappelfabriek, op een bouwplaats of een visafslag.
Voor Kamerleden: de uitnodigende partij die van tevoren meldt welke journalist erbij is en wie er gaan twitteren.
Voor Kamerleden: publiciteit op Twitter of in andere media.
Op werkbezoek: waar worden topambtenaren en Kamerleden droevig van?
Mooiweerverhalen en gepreek voor eigen parochie.
Een twee uur durende presentatie over hoe goed de ondernemers in de regio bezig zijn en hoe fijn het is om in de regio te wonen.
Gesprekken in vergaderkamers met bestuurders vergezeld van veel sheets.
Geklaag.
Voor Kamerleden: journalisten die niet komen opdagen. Wethouders die Twitter eng vinden.
Bestel Door Haagse ogen.
